Gisteren stelde Ton Elias (VVD) in NRC Handelsblad niet alleen de vraag waarom het relevant was voor RTL om te publiceren dat hij dertig jaar geleden een keer was gearresteerd, omdat hij met een biertje teveel op achter het stuur zat – te lang geleden en pas relevant als de VVD een minimumstraf in wil voeren voor rijden onder invloed – hij viel ook de media in het algemeen aan.
“Er is aantoonbaar minder feitelijke politieke verslaggeving dan tien, vijftien jaar geleden. Journalisten letten steeds minder op de inhoud, en bekommeren zich steeds meer om het wedstrijdelement … onder journalisten geldt de ongeschreven regel dat je elkaar niet via de kolommen gaat zitten corrigeren.”
Ik ben te jong om te oordelen over kranten van meer dan tien jaar geleden, maar in dit soort discussies loopt men snel het risico het verleden te romantiseren. Was de berichtgeving in De Telegraaf, NRC Handelsblad en Trouw toen niet respectievelijk conservatief, liberaal en christelijk gekleurd?
Elias heeft wel gelijk dat journalisten zich meer om het wedstrijdelement bekommeren dan om de inhoud. Maar ja, de media moeten ook overleven en kiezen nou eenmaal onderwerpen die goed verkopen. Integratie en veiligheid zijn spannender dan onderwijs en klimaat, (tenzij het klimaatpanel fouten maakt natuurlijk) en de vraag wie de macht krijgt is weer spannender dan integratie en veiligheid.
Ook het laatste punt van Elias lijkt te kloppen. Ik weet niet of het een ongeschreven regel is, maar ik heb het journaal of het NRC Handelsblad bijvoorbeeld nog nooit zien openen met ‘Volkskrant kiest PvdA spin over bijstand’ of ‘Telegraaf neemt plannen kabinet kritiekloos over.’
Elias lijkt geïnspireerd door de discussie die Joris Luyendijk en NRC Next startten, over de wereld achter de politiek, maar richt zijn pijlen op de media in plaats van de lobbyisten. Niet volledig onterecht, want de media zijn zelf inderdaad ook spelers in het publieke debat. De kans dat Elias daadwerkelijk iets bereikt lijkt klein. Maar als zijn doel is om bijvoorbeeld krantenlezers meer te laten nadenken over ‘waarom’ hun krant een bepaald perspectief kiest, en hun krant meer vragen te stellen over de inhoud en feiten, is het een nobel streven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten